Ewangelia Jezusa Chrystusa - św. Mateusz: „A po sabacie, o świcie pierwszego dnia tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria, aby obejrzeć grób.
I oto powstało wielkie trzęsienie ziemi, albowiem anioł Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy odwalił kamień i usiadł na nim.
A oblicze jego było jak błyskawica, a jego szata biała jak śnieg.
A strażnicy zadrżeli przed nim ze strachu i stali się jak nieżywi.
Wtedy anioł odezwał się i rzekł do niewiast: Wy się nie bójcie; wiem bowiem, że szukacie Jezusa ukrzyżowanego.
Nie ma go tu, bo wstał z martwych, jak powiedział; chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał.
A idąc śpiesznie powiedzcie uczniom jego, że zmartwychwstał, i oto poprzedza was do Galilei, tam go ujrzycie; oto powiedziałem wam.
I odeszły prędko od grobu z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to uczniom jego.
A oto Jezus zastąpił im drogę i rzekł: Bądźcie pozdrowione!
One zaś podeszły, objęły go za nogi i złożyły mu pokłon.
Wtedy rzekł do nich Jezus: Nie bójcie się!
Idźcie i oznajmijcie braciom moim, aby poszli do Galilei, a tam mnie ujrzą.
A gdy one szły, oto niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło.
Ci zaś zebrali się wraz ze starszymi i po naradzie dali sporo pieniędzy żołnierzom, Mówiąc: Powiedzcie, że uczniowie jego w nocy przyszli i ukradli go, gdy spaliśmy.
A jeśliby o tym usłyszał namiestnik, my go przekonamy i wam bezpieczeństwo zapewnimy.
Wzięli więc pieniądze i postąpili tak, jak ich pouczono.
I rozniosła się ta wieść wśród Żydów aż po dzień dzisiejszy.
A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie im Jezus przykazał.
I gdy go ujrzeli, oddali mu pokłon, lecz niektórzy powątpiewali.
A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.
Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem.
A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.”

Rozdział 28, Biblia Warszawska