Uczynisz też stół z drewna akacjowego; jego długość będzie wynosić dwa łokcie, jego szerokość - jeden łokieć, a jego wysokość - półtora łokcia. Pokryjesz go czystym złotem i uczynisz dokoła wieniec złoty. I uczynisz dokoła listwę na szerokość dłoni i zrobisz wieniec złoty dokoła listwy. Uczynisz następnie cztery pierścienie złote i przytwierdzisz je do czterech końców, gdzie się znajdują jego nogi. Blisko listwy będą się znajdować cztery pierścienie przeznaczone na drążki, żeby można było stół przenosić. A zrobisz te drążki z drewna akacjowego i pokryjesz je złotem. I będzie się przenosiło stół za ich pomocą.
Uczynisz także misy i czasze, dzbanki i kubki do składania ofiar płynnych. Uczynisz je z czystego złota. Będziesz zawsze kładł na stole przede Mną chleby pokładne. (Wj 25, 23-30)
Omawiany stół jest opisany bezpośrednio po opisie Arki Przymierza, jest więc bardzo ważny. Dosłownie jest napisane, że chodzi o stół chlebów oblicza. Chleby są pokładne w tym sensie, że są kładzione przed obliczem Boga.
Tu widać znowu wpływ kultury egipskiej: w Egipcie kult świątynny polegał na tym, że kładło się jedzenie przed posągami bóstw, które karmiły się ich życiową energią, ale ostatecznie jedzenie było spożywane przez kapłanów (odsyłam do naszego odcinka na temat kultury egipskiej: link). W kulcie izraelskim chleby również będą przeznaczone kapłanom, ale nie ma już mowy o tym, żeby jedzenie karmiłoby Boga Izraela.
Dzięki stołowi postawionemu tuż przed Arką przymierza, każdy stół w Izraelu jest symbolicznie postawiony przed obliczem Boga, a więc każdy posiłek w Ludzie Bożym staje się czynnością świętą, bo uczynioną w obecności Bożej. Rzeczywiście: stół jest miejscem, gdzie człowiek nie tylko się posila, ale również zawiązuje cielesną więź ze współbiesiadnikami. Posiłek jest rytuałem, którego celem nie jest samo jedzenie, ale ustanowienie relacji. Kto jada samotnie nie posila się do końca, bo brakuje mu drugiej osoby naprzeciw, twarzą w twarz. Przy posiłku posilamy się przede wszystkim duchowo.
Bóg jest obecny przy każdym stole i nadaje sens każdemu spotkaniu osób odkupionych ceną krwi baranka paschalnego. Dla rodziny wierzącej rozmowa przy stole staje się okazją do komentowania wydarzeń, do omawiania codziennych problemów, interpretując wszystkie wydarzenia w świetle Słowa Bożego. Przy posiłku każdy ma okazję uczyć się od innych nowego spojrzenia, Bożego spojrzenia, jak również budować i wychowywać bliźniego. Pod tym kątem najgorszym możliwym scenariuszem jest samotne wciąganie jedzenia trzymając wzrok utkwiony telewizorze, w telefonie lub słuchając radia. Jest to utrata uważności i oddelegowanie naszego światopoglądu na dziennikarzy, którzy reprezentują poglądy swoich chlebodawców. Dzisiaj już wiemy, że te poglądy są często sprzeczne z interesami zdrowego społeczeństwa.
W każdym razie stół umieszczony przed Sanktuarium wywyższa status każdego stołu rodzinnego. Ten stół zapowiada również stół eucharystyczny Nowego Testamentu, który również podtrzyma więź Ludu Bożego z Ojcem za pośrednictwem Jezusa Chrystusa dającego siebie ludziom za POKARM. Stół Eucharystyczny skupia wszystkie rodziny chrześcijańskie i zachęca je do stawania się miejscem świętości dlatego też żaden wierzący nie rozpocznie posiłku bez dziękczynienia Bogu i błogosławieństwa pokarmów, co nawiązuje do błogosławieństwa kapłańskiego uczynionego nad ofiarami eucharystycznymi.
Tyle jeśli chodzi stół. W następnym odcinku omówimy Menorę, czyli świecznik siedmioramienny, który ma jeszcze wymowniejszą symbolikę.

Biblia Pięcioksiąg Tora
Stary Testament Tanach
Księga Wyjścia Szemot Exodus
Mojżesz Aaron