Zainspirowana niedawną lekturą w starym Focus Biografie krótkiej refleksji nad życiem Pasoliniego zamieszczam jego jak zwykle kontrowersyjne dzieło, ale tym razem w przeciwieństwie do np Salo, klimat jest raczej bukoliczny i rubaszny niż ciężki i duszny. Natomiast sam PPP to był dopiero gość. Najbardziej ujmuje mnie jego przekora, coś niemal jak Pete Steele, no dobra, może kiepskie porównanie, w kazdym razie Pasoliniego wszyscy nie znosili i wszyscy mieli z nim na pieńku i mimo że był uwazany za lewaka nigdy nie pozwolił sobie dać się zupełnie zaanektować przez tę denną ideologię. czego najdobitniejszym wyrazem i co nieodmiennie rozśmiesza mnie do łez to motyw gdy komuchy czy też środowiska ówczesne lewicowe, co zresztą jedno i to samo, prosiły go o podpisanie postulatów proaborcyjnych czy coś w tym stylu na co PPP stwierdził z pełną powagą że on pamięta swoje życie płodowe, w związku z czym płód niewątpliwie posiada świadomość w związku z czym mordowanie go jest skrajnie upadłe moralnie a jeśli ludzie mają rozterki związane z chęcią cieszenia się beztroskim życiem seksualnym i uniknięcia zapłodnień to poleca nieskrępowane i radosne kontakty homoseksualne. Bezbłędne. Jego przykład i przykład jego sztuki to również przykład dla niejakiego Darskiego który twierdzi że jest oh oh oh dramatycznie represjonowany za swoją ekhem sztukę przez państwo, kościół ple ple ple to w ogóle dość idiotyczne Nergal i w ogóle to środowisko, chociaż, to też zabawne, ostatnio Prokop w tv znienacka polecił płytę Furii pt Marzannie królowej Polski, jako przykład inspiracji słowiańszczyzną, nie wiem czy on sam słucha ich aktywnie, czy ledwie przygotował się do segmentu o literaturze związanej ze słowiańskością, ale zdumiało mnie to, parę lat temu przeszłam fascynację Nihilem Kuźniakiem, taką trochę typu gilti pleżer, ale już mi przeszło :D natomiast z Nergala byłam kiedyś dumna, gdy pojawiał się na Billboard Top 200, choć ich sukces był z lekka przereklamowany, Baśka Trzetrzelewska odniosła znacznie większy swego czasu, no ale wtedy nie było sołszial midiów ani neta więc nikt o tym nie wiedział, prócz Niedźwieckiego. ale po latach słuchania żenujących wywiadów skumałam że koleś cierpi na tzw aresztowany rozwój, tzn tzw arrested development, na swój prywatny użytek nazywam tę potoczną przypadłość w ten sposób, powiem krótko, jest normalne gdy młody człowiek buntuje się wobec autorytetów w tym kościelnych ale jeśli taka postawa utrzymuje się w latach 20, 30 i dalej świadczy to o naprawdę ugrzęźnięciu w adolescencyjnej fazie rozwoju. mam swoje zdanie na temat środowiska metali ale nie będę teraz o tym pisać, powiem tylko że najbardziej żałosne co powiedział Darski to deklaracja że oni z zespołem są ANARCHISTAMI. Boże drogi, ci ludzie to kapitaliści pełną gębą, korzystający z każdego komfortu jaki zapewnia nasze państwo dobrobytu i daleko posunięta permisywność społeczna, żyjący jak burżuje i oni chrzanią o anarchizmie.... to są średnioklasowe zniekształcenia rzeczywistości, wynikające z nieskończonego przywileju społecznego i skrajnego dobrobytu materialnego. Pisałam to gdzieś kiedyś i powtórzę: zalecam Darskiemu przeczytanie Katechizmu Rewolucjonisty Nieczajewa, dowiedziałby się czym jest anarchizm biedak. Nie znoszę dziada. Piszę o nim bo przed chwilą napatoczyłam się na wywiad z nim na jutjub, gdzie ludzie piszą z zachwytem: oh co za osobowość, co za intelekt, co za erudycja... włączam na chybił trafił: ku**y i ch**e w co drugim zdaniu, ledwie mówi poprawnie po polsku. No gratulacje ludzie, gratuluję doboru autorytetów. Dno.