Zamieszczam ponownie, po latach, gdyż za każdym razem gdy oglądam zgrzytam zębami na te okropne napisy automatycznie tłumaczone.
A ponieważ to mój ukochany film Chabrola musiałam go w końcu przygotować,
z napisami tłumaczonymi przez mnie samą.
Ja po prostu uwielbiam patrzeć na Audran i Sassard, one są tak piękne, tak oszałamiające, tak zmysłowe, że mogłyby grać cały film w pokera albo w szachy a ja i tak bym je podziwiała.
Ale wbrew pozorom fabuła jest i to nie byle jaka.
Uwielbiam stylizację Sassard przy kominku, tę różową koszulę i czarny garnitur.
Do częstego kopiowania.
Rozbraja mnie gdy ledwie przygarnięta z ulicy Sassard się szarogęsi i wydaje dyspozycje Audran.
Ten motyw z krokodylem jest genialny.
Mało, że to mój ukochany film Chabrola, obok Le Souffle Au Coeur to mój ukochany film francuski, mogłabym go oglądać w nieskończoność.
Jeszcze C'est La Vie Diane Kurys, po prostu czuję się szczęśliwa oglądając te filmy.
Nie wiem czy w historii kina miał miejsce piękniejszy żeński duet od Sassard-Audran,
jedyny jaki mi przychodzi do łba to
Marceau-Richards w Świat to za mało,
ale one ekran dzielą przez ledwie parę sekund,
a Audran-Sassard są razem niemal cały czas.
Akcja filmu rozgrywa się w Saint - Tropez zimą i jakoś ten klimat pasuje mi do naszego schyłku lata.
Pauline Kael napisała w recenzji, że podczas sceny gdy Audran siedzi na łóżku i odpina guzik gaci Sassard cała sala kinowa wstrzymała oddech :)
Życie potrafi być naprawdę okropne, ale filmy takie jak powyższy dostarczają mi chociaż chwili wytchnienia i zapomnienia.

Uaktualniam:
Okazało się, że Bardot i Cardinale grały razem w jakimś westernie. Nie oglądałam bo nie cierpię westernów.
Ale taka para to mnóstwo piękna na ekranie.